103 rocznica śmierci Henryka Sienkiewicza
15 listopada 1916 roku zmarł Henryk Sienkiewicz – nasz Honorowy Członek WTC (1886).
Znamy wypowiedziane w 1896 roku przez Niego znamienite słowa, które nam na co dzień w życiu klubowym towarzyszą: „Rower wymaga tęgich mięśni, a wyrabia przytomność umysłu, odwagę i dzielność, nie mówi się już o tym, że stowarzysza ludzi…, ale mało kto pamięta inne: „Należy miłować Ojczyznę nade wszystko i należy myśleć przede wszystkim o jej szczęściu. Ale jednocześnie pierwszym obowiązkiem prawdziwego patrioty jest czuwać nad tym, by idea jego Ojczyzny nie tylko nie stanęła w przeciwieństwie do szczęścia ludzkości, lecz by się stała jedną z jego podstaw. Tylko w tych warunkach istnienie i rozwój Ojczyzny staną się sprawą, na której całej ludzkości zależy. Innymi słowy, hasłem wszystkich patriotów powinno być: przez Ojczyznę do ludzkości, nie zaś: dla Ojczyzny przeciw ludzkości”.
Ostatnie lata Henryk Sienkiewicz spędził w Szwajcarii, tam też wraz z Ignacym Paderewskim założył Szwajcarski Komitet Generalny Pomocy Ofiarom Wojny w Polsce, angażując opinię światową w sprawy narodowe. Paderewski za tę działalność otrzymał zasłużone uznanie po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, natomiast o działalności wyzwoleńczej Sienkiewicza wspomina się zbyt mało, być może dlatego że zmarł w Szwajcarii w Vevey dwa lata wcześniej przed pamiętną listopadową datą. Rodacy uczcili jednak tego wielkiego pisarza, który tworzył „dla pokrzepienia serc” Narodu, podtrzymując duchowy optymizm i wiarę w wolną przyszłość, i już w 1924 roku, w wolnej Polsce, uroczyście sprowadzili jego prochy na ojczystą ziemię, do katedry Św. Jana na Starówce; warto o tym pamiętać zwłaszcza w listopadzie.
Na zdjęciu, katafalk z trumną Henryka Sienkiewicza wystawiony w nawie głównej katedry św. Jana w Warszawie, po sprowadzeniu zwłok noblisty do Polski w 1924 roku. (foto; Józef Jaworski Kościesza, data; 26-27.10.1924)